Εναλλακτική κορνίζα από ξύλινο φράχτη

Επειδή σε βλέπω ότι δεν το ξέρεις, να σου πω εγώ τα μαντάτα… Ο Ερμής είναι πάλι ανάποδος!
Μα και αυτός, ούτε μία φορά δεν έχει έρθει ‘ίσιος’.

Και τι συμβαίνει συνήθως όταν είναι ανάποδος;;
Στην δική μου περίπτωση κατέβασα το Dropbox στον υπολογιστή και μαζί έναν ιό.
Σπάνιο πράγμα μου λέει η αδερφή μου σε τόσο μεγάλο πρόγραμμα. Πέσαμε στην περίπτωση της είπα, μάλλον ήταν η τυχερή μου μέρα. Καταλαβαίνεις βέβαια το πανικό μου μέχρι να σιγουρευτώ πως δεν θα χρειαστεί format και δεν θα χάσω φωτογραφίες και περισσότερο για το μπλογκ από έτοιμα θέματα που ακόμα δεν έχω παρουσιάσει, σε όλα τα υπόλοιπα είχα κάνει back up και δεν με ένοιαζε τόσο, pου λέει ο λόγος γιατί όλο και κάτι θα μου έχει ξεφύγει. Το αστείο είναι πως το Πάσχα το είχα πάει πάλι στο τεχνικό και το άτιμο είχε πιάσει 153 ιούς!

Πως ένας φράχτης λουλουδιών αλλάζει χρήση

Αφού λοιπόν λύθηκε και αυτό το πρόβλημα θα σου πω για το σημερινό θέμα.
Αποφάσισα να κρεμάσω την οικογένεια μου!! Μην τρομάζεις…
Καλέ τι νόμιζες;;
Κρέμασα στιγμές μαζί τους εννοώ. Ποτ πουρί από τα παλιά που λένε!!

Αγαπημένες οικογενειακές στιγμές, αδερφικά φιλιά, η γιαγιά, ο παππούς, θεία, θείος, κοκκινισμένες φωτογραφίες από ένα τραπέζι με μαζεμένο όλο το συμπεθεριό – αυτό και αν είναι σπάνιο – και τη μαμά εγκυμονούσα στο αγοράκι της!! 😉 Στιγμές που ζήσαμε και δεν θα ξανάρθουν..

Ένα κομμάτι φράχτη που κατάφερα να τον δω διαφορετικά, άλλαξε χρήση και έγινε κορνίζα για να κρατήσεις μερικές από τις αναμνήσεις μου!

Υλικά για κατασκευή κορνίζας

• Ένα κομμάτι φράχτη (αγορασμένο από τα είδη κήπου)
• Σχοινί (για να κρεμαστεί σαν κορνίζα)
• Όμορφα μικρά μανταλάκια ή απλά ξύλινα
• Φωτογραφίες από παλιές επιτυχίες!!

Στην αρχή χρησιμοποίησα τα απλά ξύλινα μανταλάκια και έβαλα washi tapes αλλά μετά βρήκα αυτά με τα αγγελάκια και μου άρεσαν περισσότερο.
Το νέο μου project ήταν έτοιμο μέσα σε δέκα λεπτά, όσο διάρκεσε δηλαδή το ψάξιμο των φωτογραφιών! Εννοείται πως όποτε θέλω βάζω καινούργιες φωτογραφίες και έτσι αλλάζει η αυτοσχέδια κορνίζα.

Τις στιγμές που είμαι αγκαλιά με τον αδερφό μου ή τον φιλάω η γονείς μου τις απαθανάτιζαν γιατί ήταν σπάνιες.. Αντίθετα με τις στιγμές που δερνόμασταν που ήταν σύνηθες και καθημερινό φαινόμενο! χα χα χα

Για αυτό και είχα βρει και εναλλακτικός τίτλο για την ανάρτηση, Το Σπάνιο!
Τελικά προτίμησα το κρέμασμα, έτσι για να τους τρομάξω λίγο..

Τι με έπιασε θα μου πεις.. Μεγαλώνω! Και όσο μεγαλώνω τόσο θα ήθελα να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ξανά ζήσω ένα οικογενειακό τραπέζι στο σπίτι της γιαγιάς με αφορμή την γιορτή μας και τα γενέθλια μας που έπεφταν με διαφορά πέντε ημερών!

Κορίτσι του Μάη λοιπόν και Happy birthday to me που από αύριο φορτώνομαι ακόμα ένα χρόνο στην πλάτη.

Σκέφτομαι σοβαρά την περίπτωση να αρχίσω να μετράω ανάποδα..

Φιλιά