Μία φορά και ένα καιρό ήταν ένα τρενάκι

Μία φορά και ένα καιρό ήταν ένα όμορφο κίτρινο τρενάκι που μέσα στο μεγάλο του βαγόνι κουβαλούσε πολύχρωμα τουβλάκια. Τα πήγαινε σε ένα κοριτσάκι που μόλις είχε ξεκινήσει να κάνει τα πρώτα του βηματάκια και ήθελε να εξερευνήσει τα πάντα γύρω του. Η μαμά με το μπαμπά της είχαν σκεφτεί πονηρά… Άμα το κοριτσάκι δει τα πολύχρωμα τουβλάκια -έλεγαν μεταξύ τους- θα παραμείνει στο χώρο που της είχαν δημιουργήσει (στρώσει χαλιά, παπλώματα, σεντόνια) θα παίζει και δε θα αναγκάζονται να τρέχουν συνέχεια πίσω της!

Το κοριτσάκι όμως που ήταν πιο έξυπνο και πιο πονηρό έπαιρνε το τρένο άνοιγε τη μπλε σκεπή του βαγονιού και έριχνε έξω όλα τα τουβλάκια. Τα έσπρωχνε κάτω από τους καναπέδες, τα πετούσε μέσα στο παρκοκρέβατο την ώρα που η ίδια ήταν έξω από αυτό (λες και έμπαινε πότε μέσα, 10 λεπτά maximum). Βλέπεις οι γονείς της σκέφτηκαν την βολή τους και είχαν μεταφέρει το πάρκο μπροστά στο παιχνιδότοπο της (εκεί που είχαν στρώσει χαλιά σεντόνια και παπλώματα) για να μπορούν να την περιορίζουν ανάμεσα από τους καναπέδες.

Η μαμά που δεν άντεχε να ψάχνει κάθε φορά τα παιχνιδάκια της μικρούλας πολλές φορές τα έκρυβε σε ένα μεγάλο κουτί. Ο μπαμπάς πάλι είχε βαρεθεί να τα πατάει κάθε φορά ή να κάνει ακροβατικά για να φτάσει στο καναπέ. Το μικρό κοριτσάκι που έβλεπε να κακομεταχειρίζονται τα παιχνίδια της αποφάσισε να τους κάνει καινούργιες λαχτάρες και συγκεκριμένα την ώρα που έπεφταν κουρασμένοι πάνω στο καναπέ.

Σκέφτηκε λοιπόν πως τώρα είναι η ευκαιρία να προσπαθήσει να σκαρφαλώσει στο καναπέ και να διεκδικήσει το χώρος που της αναλογεί! Πως όμως θα σκαρφάλωνε στο καναπέ αφού ήταν μωράκι άρα κοντούλα για εκείνο το ψηλό άσπρο πράγμα με τα τεράστια μαξιλάρια? Στην αρχή πατούσε πάνω στα πόδια της μαμάς της, κρατιόταν από τα ρούχα και ανέβαινε. Τώρα όμως δε τα χρειαζόταν όλα αυτά γιατί είχε το τρενάκι της!!!

Κούμπωνε την μπλε οροφή, πατούσε πάνω στο βαγόνι και σκαρφάλωνε. Όποτε τη μάλωναν σταματούσε και έκανε την αδιάφορη και ότι δήθεν παίζει και το τσουλάει μέχρι όμως την ημέρα που έβγαλε τη στέγη, έβαλε διάφορα παιχνίδια μέσα στο βαγόνι και στη προσπάθεια της να πιάσει αυτό που ήταν κάτω κάτω χτύπησε τα χείλη της και έτρεξε αίμα!!!

Ο μπαμπάς στεναχωρήθηκε που η μονάκριβη κορούλα του έκλαιγε και είχε λίγο αιματάκι και είπε στη μαμά -εξαφάνισε το τρένο πια, τόσο καιρό το λέμε, πάλι καλά που δεν έπεσε όταν σκαρφάλωνε!! Η μαμά που δεν ήθελε να χάσει το μπαμπά από έμφραγμα πήρε το τρένο και σαν καλή DIYER σκέφτηκε να του αλλάξει χρήση και να το κάνει φωτιστικό!!

Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένα ντουί, λάμπα και να βγουν τα μάτια του τρένου ώστε να περάσει το καλώδιο. Η λάμπα δεν ακουμπάει στο πλαστικό παρόλα αυτά επειδή ίσως να είναι επικίνδυνο με την πρώτη ευκαιρία την αντικαταστήσαμε με LED. Πολύ ωραίο φως δημιουργούν και τα Χριστουγεννιάτικα φωτάκια και σίγουρα δεν καίνε τόσο ώστε να κινδυνεύει να λιώσει το πλαστικό.

Την ιδέα της την είχα δώσει οι συμμαθήτριες της από την ομάδα – Creative bloggers – που είχαν αποφασίσει πως ένα από τα θέματα της επόμενη χρονιάς θα είναι τα παιδικά παιχνίδια στη διακόσμηση!

Βέβαια μετά ο μπαμπάς διεκδικούσε την όμορφη ιδέα και τσακωνόταν με τη μαμά για το ποιος τελικά το είχε σκεφτεί πρώτος να μεταμορφώσει το τρένο σε φωτιστικό για το δωμάτιο της κόρης τους! Η μαμά όμως του εξήγησε πως εκείνη είχε λόγους να το έχει εμπνευστεί παρόλα αυτά στο μικρό κοριτσάκι θα λέει ότι ήταν μία συνεργασία και των δύο αφού την αγαπάνε πολύ, θέλουν να είναι καλά και να έχει ένα όμορφο δωμάτιο!

Αν θες να δεις πόσο χαμηλά έπεσαν οι μάνες και πως εκμεταλλεύτηκαν τα παιχνίδια των παιδιών τους προκειμένου να κάνουν ανάρτηση μην ξεχάσεις να επισκεφτείς τα blog τους! Λάθος… Για περισσότερες ιδέες ήθελα να γράψω να επισκεφτείς τα blog τους. Χίλια συγγνώμη για αυτό το μπέρδεμα… #notreally

Το ότι γίναμε ημερολόγιο στο είπαμε??? Η ομάδας μας ζει μεγάλες στιγμές!! Κάθε μία blogger από την ομάδα πήρε ένα μήνα και κάτι που την χαρακτηρίζει, στη περίπτωση μου ένα πιστόλι σιλικόνης και έγινε το κορίτσι ημερολογίου! Εμένα μου έπεσε το καλοκαίρι (κόντρα ρόλος 😜) και ανακηρύχτηκα Μις Ιούλιος 2020! Το παγωτό δίπλα μου ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, φαίνομαι εγώ για άνθρωπος που τρώει παγωτά?? 😂

Όλο αυτό είναι δημιουργία της Creative Νικολέτας από το «Crafty details». Ένα δώρο για να σας ευχαριστήσουμε για την αγάπη και τη στήριξη που μας δείχνετε όλο αυτό το καιρό.

12 σκέψεις σχετικά με το “Μία φορά και ένα καιρό ήταν ένα τρενάκι

  1. Καταπληκτική η ιδέα Ελεάνα μου να κάνεις το τρενάκι φωτιστικό! Μπράβο! Πόσο όμορφο δείχνει!
    Και θα εξακολουθήσει να το χαίρεται η κουκλίτσα σας και δεν θα κινδυνεύει από αυτό. Φιλάκια πολλά και ακόμη περισσότερα στη ζουζουνίτσα σας!

    Μου αρέσει!

  2. Εκτός του ότι αυτή η κατασκευή είναι πανέξυπνη! για μένα είναι και συγκινητική!
    Για χρόνια στο σπίτι μας περιφερόταν ένα τέτοιο τρενάκι!! Τι κρίμα που δεν το έχω πια για να το κάνω φωτιστικό!

    Μπράβο σου πάντως για την υπέροχη ιδέα!!!

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.